Oost, west, thuis best ?
Door: Christien
Blijf op de hoogte en volg Christien
03 Oktober 2007 | Hong Kong, Hong Kong
Misschien is dit wel het moeilijkste stukje om te schrijven. Het is namelijk het laatste logje voor deze site.
Wat betekent dat ook het laatste stukje van de onvergetelijke reis erop zit. Maar, ook het laatste gedeelte is een verhaaltje waard.
Nadat ik in Nieuw Zeeland via Internet een hostel in Hong Kong had geboekt las ik de meest verschrikkelijke recensies over de accommodatie (onbeschoft personeel, smerig en klein). Dus met verontruste voorgevoelens begon ik aan de lange, lange trip richting de stad met zeven miljoen mensen. Na ettelijke etmalen reizen kwam ik eindelijk aan in het neonparadijs. Vanaf de grootste voetgangersbrug ter wereld had ik gelijk een mooi uitzicht.'s Nachts verandert de stad in één grote disco. Overal lichtjes en van veraf lijken de ontelbare en torenhoge blokkendozen met hun vierkante raampjes net gezellige lampionnetjes.
Dat viel dus reuze mee, ook stond alles in het Engels aangegeven, had ik op het vliegveld al een multifunctionele ov-pas aangeschaft en was het op straat minder smerig dan ik had verwacht.
Maar goed, ik was dan ook nog niet aangekomen in het hororappartement. Bij busstop veertien moest ik eruit. Eenmaal op straat was ik even de kluts kwijt. Duizenden uithangborden, een bedwelmende hitte, en alle nationaliteiten krioelden er door elkaar heen. Gelukkig moest de meneer met wie ik in de bus had gesocialized er ook uit bij mijn stop. Hij wees mij de weg naar het zeer vervallen gebouw waarin mijn kamer zich bevond. Ik zag mijn verontruste voorgevoelens met de minuut werkelijkheid worden. En met lood in de backpack zoefde ik naar de zestiende verdieping.
Daar aangekomen werd ik zeer hartelijk ontvangen door twee Ghanezen die tevens de eigenaren waren van het Garden Guesthouse. Het eerste verontruste vooroordeel kon dus de deur uit. Daarna werd ik voorgesteld aan Geff, de schoonmaker, die mijn kamer spik en span in orde had gemaakt. Er lagen zelfs zeepjes en een handdoek. Verontrust vooroordeel twee kon daarom ook de pan in.
Alleen het laatste verontruste vooroordeel werd bevestigd. De kamer was best klein, ik gok zo’n vier vierkante meter. En ook de douche was niet om over naar huis te schrijven. Maar dat doe ik lekker wel. De badkamer was namelijk zo groot dat je op de wc moest zitten om je hoofd onder de, uiteraard koude,sproeier te krijgen. Maar schoon was het wel, dus ik was allang blij.
Na een kort nachtje, vroeg opgestaan om eens even flink te gaan sight see-en door Hong Kong. Een boottochtje met de legendarische Star ferry bracht mij naar Hong Kong Island. Daar als eerste met de peak tram omhoog gestommeld naar Victoria Peak. Uiteraard een beeldschoon uitzicht, dat ruw verstoord werd door het wolkendek dat zich juist op dat moment boven de stad bevond.
Daarna ging ik op de foto met Michael Jackson, Hitler, David Beckham en andere beruchte persoonlijkheden in het Madame Tussauds van Hong Kong. Mijn eigen handje nog even laten vereeuwigen door middel van een waxen afgietsel. Daarna uuuuuren door de stad geslenterd op zoek naar een of ander historisch monument. Wanhopig verdwaald en uiteindelijk toch op de bestemming aangekomen.
's Avonds was er het festival van de nieuwe maan. Een groots spektakel met een lantaarnfestival en een vuurdrakendans. Echt spetterend en schitterend om te zien. Overal gekleurde lantaarns in de vorm van vlinders, vissen, bloemen en draken. De vuurdraak was gemaakt van allemaal lange luciferstokken. En hij danste zoals alleen vuurdraken dat kunnen; wild en rokerig. Daarna was ik zo moe dat ik snel met de metro terugging naar Kowloon en het guesthouse zonder verontruste vooroordelen. Waar ik echter wel over drie betulbande mannen, die in de smalle gang lagen te slapen, heen moest stappen om bij mijn deur te komen.
De volgende morgen, vanwege de verdwaalangst, een excursie geboekt bij het informationcenter. Daarna gewapend met een briefje, met mijn adres in het Kantonees, op weg gegaan naar…DE GOUDVISSENMARKT. Joeepieeeeeeeeeee, ik heb nog nooit zoveel soortgenoten van Flip Jaapy bij elkaar gezien. Grote goudvissen, kleine goudvissen, dikke goudvissen, dunne goudvissen, blauwe goudvissen (echt waar!), rode goudvissen (ja echt!), zielige goudvissen en vreemde goudvissen, ze zwommen er allemaal!
Ook ging ik naar de bloemetjesmarkt (die in Grunn is dr niets bij!), de vrouwenmarkt (cheap, cheap, special prize for you!), de fruitmarkt, de elektrische apparatenmarkt en de vogeltjesmarkt. Dat laatste was een echte mannen aangelegenheid. Overal werd er serieus onderhandeld en stapten Chinezen rond met parmantige kooitjes met pas gekochte zangvogeltjes. Het schijnt namelijk dat die beestjes geluk brengen. Hoe mooier ie fluit hoe meer geluk!
’s Middags ging ik op excursie naar Lantau Island. Daar staat namelijk de grootste Buddha ter wereld. En groot dat was ie absoluut. Je mag het bronzen beeld alleen met je linkerhand aanraken anders verspil je al je geluk. Iets wat ik natuurlijk bijna vergat.
Vervolgens bezochten we een authentiek Chinees vissersdorpje waar ik springrolls at. In de springrolls proefden mijn smaakpapillen iets dat zij niet kenden en gezien de grote hoeveelheid vissenogen, eendenlevers en inktvishuiden om mij heen, besloot ik van schrik ’s avonds maar naar Mc Donalds te gaan.
Na de cheeseburger genoten van de Symphony of lights. ’s Werelds grootste licht- en geluidshow. Op/van/met de wolkenkrabbers en andere hoge gebouwen rond de Victoria Harbour. Synchroon met de muziek springen de lasers en gekleurde lampen aan en uit. Heel spectaculair om te zien.
Tot slot maakte ik nog een ommetje langs stars avenue waar alle Chinese sterren (Jackie Chan!)worden geëerd.
Waarna een relaxte vlucht en een stressig akkefietje op London Heathrow (geen ticket!) mij weer, weliswaar zo gaar als een aardappel, met beide benen op Nederlandse bodem brachten. Waar paps, mams en Rolfiedolfie met spandoek (thanks girls) op mij stonden te wachten.
En zo kwam er op de plek waar het op negen april ook allemaal begon een einde aan alle spectaculaire, spannende, rare, grappige, vermoeiende, grensverleggende, vervelende, stressvolle, geweldige, overweldigende, ongewone, gewone, belangrijke, saaie, interessante, vermoeiende, schokkende maar bovenal onvergetelijke belevenissen van het afgelopen half jaar.
Bij deze wil ik jullie allemaal ontzettend erg bedanken voor de motiverende, belangstellende en fantastische reacties en acties. Ik heb geweldig genoten. Cheers mates! X Chris.
Wat betekent dat ook het laatste stukje van de onvergetelijke reis erop zit. Maar, ook het laatste gedeelte is een verhaaltje waard.
Nadat ik in Nieuw Zeeland via Internet een hostel in Hong Kong had geboekt las ik de meest verschrikkelijke recensies over de accommodatie (onbeschoft personeel, smerig en klein). Dus met verontruste voorgevoelens begon ik aan de lange, lange trip richting de stad met zeven miljoen mensen. Na ettelijke etmalen reizen kwam ik eindelijk aan in het neonparadijs. Vanaf de grootste voetgangersbrug ter wereld had ik gelijk een mooi uitzicht.'s Nachts verandert de stad in één grote disco. Overal lichtjes en van veraf lijken de ontelbare en torenhoge blokkendozen met hun vierkante raampjes net gezellige lampionnetjes.
Dat viel dus reuze mee, ook stond alles in het Engels aangegeven, had ik op het vliegveld al een multifunctionele ov-pas aangeschaft en was het op straat minder smerig dan ik had verwacht.
Maar goed, ik was dan ook nog niet aangekomen in het hororappartement. Bij busstop veertien moest ik eruit. Eenmaal op straat was ik even de kluts kwijt. Duizenden uithangborden, een bedwelmende hitte, en alle nationaliteiten krioelden er door elkaar heen. Gelukkig moest de meneer met wie ik in de bus had gesocialized er ook uit bij mijn stop. Hij wees mij de weg naar het zeer vervallen gebouw waarin mijn kamer zich bevond. Ik zag mijn verontruste voorgevoelens met de minuut werkelijkheid worden. En met lood in de backpack zoefde ik naar de zestiende verdieping.
Daar aangekomen werd ik zeer hartelijk ontvangen door twee Ghanezen die tevens de eigenaren waren van het Garden Guesthouse. Het eerste verontruste vooroordeel kon dus de deur uit. Daarna werd ik voorgesteld aan Geff, de schoonmaker, die mijn kamer spik en span in orde had gemaakt. Er lagen zelfs zeepjes en een handdoek. Verontrust vooroordeel twee kon daarom ook de pan in.
Alleen het laatste verontruste vooroordeel werd bevestigd. De kamer was best klein, ik gok zo’n vier vierkante meter. En ook de douche was niet om over naar huis te schrijven. Maar dat doe ik lekker wel. De badkamer was namelijk zo groot dat je op de wc moest zitten om je hoofd onder de, uiteraard koude,sproeier te krijgen. Maar schoon was het wel, dus ik was allang blij.
Na een kort nachtje, vroeg opgestaan om eens even flink te gaan sight see-en door Hong Kong. Een boottochtje met de legendarische Star ferry bracht mij naar Hong Kong Island. Daar als eerste met de peak tram omhoog gestommeld naar Victoria Peak. Uiteraard een beeldschoon uitzicht, dat ruw verstoord werd door het wolkendek dat zich juist op dat moment boven de stad bevond.
Daarna ging ik op de foto met Michael Jackson, Hitler, David Beckham en andere beruchte persoonlijkheden in het Madame Tussauds van Hong Kong. Mijn eigen handje nog even laten vereeuwigen door middel van een waxen afgietsel. Daarna uuuuuren door de stad geslenterd op zoek naar een of ander historisch monument. Wanhopig verdwaald en uiteindelijk toch op de bestemming aangekomen.
's Avonds was er het festival van de nieuwe maan. Een groots spektakel met een lantaarnfestival en een vuurdrakendans. Echt spetterend en schitterend om te zien. Overal gekleurde lantaarns in de vorm van vlinders, vissen, bloemen en draken. De vuurdraak was gemaakt van allemaal lange luciferstokken. En hij danste zoals alleen vuurdraken dat kunnen; wild en rokerig. Daarna was ik zo moe dat ik snel met de metro terugging naar Kowloon en het guesthouse zonder verontruste vooroordelen. Waar ik echter wel over drie betulbande mannen, die in de smalle gang lagen te slapen, heen moest stappen om bij mijn deur te komen.
De volgende morgen, vanwege de verdwaalangst, een excursie geboekt bij het informationcenter. Daarna gewapend met een briefje, met mijn adres in het Kantonees, op weg gegaan naar…DE GOUDVISSENMARKT. Joeepieeeeeeeeeee, ik heb nog nooit zoveel soortgenoten van Flip Jaapy bij elkaar gezien. Grote goudvissen, kleine goudvissen, dikke goudvissen, dunne goudvissen, blauwe goudvissen (echt waar!), rode goudvissen (ja echt!), zielige goudvissen en vreemde goudvissen, ze zwommen er allemaal!
Ook ging ik naar de bloemetjesmarkt (die in Grunn is dr niets bij!), de vrouwenmarkt (cheap, cheap, special prize for you!), de fruitmarkt, de elektrische apparatenmarkt en de vogeltjesmarkt. Dat laatste was een echte mannen aangelegenheid. Overal werd er serieus onderhandeld en stapten Chinezen rond met parmantige kooitjes met pas gekochte zangvogeltjes. Het schijnt namelijk dat die beestjes geluk brengen. Hoe mooier ie fluit hoe meer geluk!
’s Middags ging ik op excursie naar Lantau Island. Daar staat namelijk de grootste Buddha ter wereld. En groot dat was ie absoluut. Je mag het bronzen beeld alleen met je linkerhand aanraken anders verspil je al je geluk. Iets wat ik natuurlijk bijna vergat.
Vervolgens bezochten we een authentiek Chinees vissersdorpje waar ik springrolls at. In de springrolls proefden mijn smaakpapillen iets dat zij niet kenden en gezien de grote hoeveelheid vissenogen, eendenlevers en inktvishuiden om mij heen, besloot ik van schrik ’s avonds maar naar Mc Donalds te gaan.
Na de cheeseburger genoten van de Symphony of lights. ’s Werelds grootste licht- en geluidshow. Op/van/met de wolkenkrabbers en andere hoge gebouwen rond de Victoria Harbour. Synchroon met de muziek springen de lasers en gekleurde lampen aan en uit. Heel spectaculair om te zien.
Tot slot maakte ik nog een ommetje langs stars avenue waar alle Chinese sterren (Jackie Chan!)worden geëerd.
Waarna een relaxte vlucht en een stressig akkefietje op London Heathrow (geen ticket!) mij weer, weliswaar zo gaar als een aardappel, met beide benen op Nederlandse bodem brachten. Waar paps, mams en Rolfiedolfie met spandoek (thanks girls) op mij stonden te wachten.
En zo kwam er op de plek waar het op negen april ook allemaal begon een einde aan alle spectaculaire, spannende, rare, grappige, vermoeiende, grensverleggende, vervelende, stressvolle, geweldige, overweldigende, ongewone, gewone, belangrijke, saaie, interessante, vermoeiende, schokkende maar bovenal onvergetelijke belevenissen van het afgelopen half jaar.
Bij deze wil ik jullie allemaal ontzettend erg bedanken voor de motiverende, belangstellende en fantastische reacties en acties. Ik heb geweldig genoten. Cheers mates! X Chris.
-
03 Oktober 2007 - 18:51
Lilian:
Wat een mooi afscheid. Ik word er bijna emotioneel van... ;-) Ik heb niet veel gereageerd, maar ik heb genoten van je geweldige verhalen, je bent niet voor niks journalist, je hebt echt talent!
Succes met de plensbuien die je vermoedelijk welkom aan het heten zijn en ik bel je snel! -
03 Oktober 2007 - 19:15
Linnie:
Zo lieverd dat heb je vandaag toch maar even goed gedaan (Y) Jammer dat dit mooie verhaal de laatste is op JOUW site!
Ik denk dat we er allemaal heel erg van genoten hebben....en zo met jou mee konden genieten van jouw avontuur.
Nu kunnen we je verhalen weer face to face horen, dat is ook niet verkeerd ;)
Tot snel en graag gedaan voor het spandoek! Liefs -
03 Oktober 2007 - 20:19
Bauk:
Hey schat!
Mooi verhaal als afsluiting van deze geweldige reis!!!
Liefs bauk -
04 Oktober 2007 - 10:53
Juf Meli @ KPN:
Live From KPN Headquarters zeg ik WOW WOW WOW Wat een prachtige story weer én daar chrisje moeten we binnenkort maar weer eens een borrel op drinken, want het kan weer joeeeehoeeeeeeeeeeee :D:D:D:D
xxxxxméxxxxxxxx -
05 Oktober 2007 - 15:33
Annelinde:
Hee Chris
Wat een mooi beschreven laatste verhaal!
Ik kijk erg uit naar al je foto's en live verhalen:D
Dikke kus Anne -
06 Oktober 2007 - 15:36
Marianne:
he schat!
een mooi verhaal om mee te eindigen! ik vond het ook heerlijk om je via de site te volgen en up to date te blijven van wat je allemaal hebt beleeft!
Heerlijk dat je er weer bent en ik zie je woensdag!! dikke kus! -
08 Oktober 2007 - 15:22
Esther (Wollie..):
Hey Christien,
ik heb hier nooit gereageerd, dus hierbij alsnog een reactie: ik vond je verhalen erg tof om te lezen en ben toch wel ietwat jaloers op al je belevenissen! Ik hoop dat je je nog kunt vermaken in het relatief saaie Groningen!
Groetjes Esther -
09 Oktober 2007 - 16:12
Cornelis:
Jammer om je reis te moeten beeindigen, maar wij zijn weer supahh blij dat je in ons midden bent:D
Het was buitengewoon heerlijk om je te kunnen volgen op deze manier! Ik zeg: Christoffel, TOT ZEER SPOEDIG ZIENS!! :D:D:D
Hugs 'n kisses my sugar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
