Losse flodder log!
Door: Christien
Blijf op de hoogte en volg Christien
23 Augustus 2007 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Whoehoeew, twee uur gratis internet. Tijd voor een logje! Omdat ik nog niet zo heeel lang in Nieuw Zeeland vertoef geen stoere kiwi-verhalen maar een onsamenhangend bericht over hoe Evelyn en ik onze laatste dagen in Aussieland hebben doorgebracht.
Eerst wil ik echter nog even vertellen over de baby kangoeroes in het opvangcentrum van Alice Springs. Want die zijn gewoon te lief voor woorden. Evey en ik mochten er ieder eentje vasthouden in een zak. Ze moeten namelijk het gevoel hebben dat ze in een buidel zitten. Zo gaat dat he, met buideldieren.
Mijn joey (zoals babykangoeroes genoemd worden) was zes maanden oud en is op een heel barbaarse manier wees geworden. Mams is namelijk verorberd door de aboriginals.
Daar moeten we maar niet te lang bij stilstaan. Het heeft vast te maken met de kringloop van het leven. In tegenstelling tot het ouderloze bestaan van Evey's joey. Zijn moederkangoeroe is 'gewoon' overreden door een auto. Het lot van duizenden skippy's die langs de weg op zoek gaan naar sappige grassprietjes. Het gras is ook daadwerkelijk groener aan de kant van de autobaan omdat de uitlaatgassen van passerende motorvoertuigen piepkleine druppeltjes water bevatten. Daar zijn de dorre sprietjes in the outback niet vies van dus zij nemen het vocht tot zich wat hen groener dan de rest maakt. Helaas ziet het veldje verderop niet groen van jaloezie en zo komt het dat de kangoeroes aan de gevaarlijke kant gaan grazen. Goed, tot zover de biologieles.
Aangekomen in Sydney besloten wij dat we graag een rugbygame wilden zien. En wat bleek? Er werd die week juist een belangrijke wedstrijd gespeeld tussen de Australische Roosters en de Warriors uit Nieuw Zeeland. En nog wel in het grootste stadion van Sydney. Joepie, hadden wij even geluk. Zonder enig benul te hebben van de spelregels propten wij ons een tijdje later tussen de fanatieke supporters.
Daar zaten we dan, tussen allemaal in het grijs of rood uitgedoste families. Want dit was blijkbaar het uitje van de week. Iedereen moest mee..ook al was je nog te klein om op je benen te staan of bejaard en dus te oud om op je benen te staan.
De man naast mij vroeg voor wie ik was en omdat ik niet al te onwetend over wilde komen mompelde ik iets over Australie. Wat bij hem niet in goede aarde viel omdat hij uit Nieuw Zeeland kwam. Gelukkig werd hij niet agressief en naarmate de wedstrijd vorderde stelden Evey en ik onze mening bij en juichden we vrolijk mee als de Warriors scoorden. Dit omdat zij beter waren en ook stiekem een beetje voor onze eigen veiligheid. Hoewel het voor ons zeer onduidelijk was wanneer er nou eigenlijk gescoord werd, gebeurde dat aan de lopende band. Wat in de laatste minuut eindigde met een gelijkspel. Eind goed al goed en wij gingen voldaan naar huis nog steeds zonder ook maar iets van het spel te snappen.
Aangezien wij beiden een brede interesse tonen in al het onbekende, bezochten we voor het eerst in ons leven een opera. En waar kun je dat nou beter doen dan in het Opera House in Sydney? Op aanraden van Desiree en Michiel (onze Fraserbuddy's die we zomaar in deze hele grote stad tegen het lijf liepen. Evenals Eva (Fraser), Kate en Martin die we in Vietnam steeds weer tegenkwamen en twee Engelse jongens die ook in de VIP bus naar Hanoi zaten)kochten we kaartjes voor The Barber of Seville. Toen het gegalm eenmaal begon moest ik wel eeeventjes wennen. Maar naar een tijdje waren de trommelvliezen geaklimatiseerd en was het eigenlijk erg leuk om naar te kijken en luisteren. Mede door de grapjes die er in het verhaal verwerkt zaten, hadden wij een zeer geslaagde avond.
Helaas kwam er op elf augustus (jaja)een einde aan onze gezamelijke reis. In alle vroegte namen Evey en ik toch wel een beetje sipjes afscheid van elkaar. Gelukkig werd ik de hele dag op sleeptouw genomen tijdens een zeer toeristische excursie naar de Blue Mountains. En toen ik in een of ander wildlife park even mocht knuffelen met een koala werd ik weer een beetje blij.
Aan boeiende ontmoetingen ontbrak het vervolgens niet. Zo dronken wij een wijntje met Jimmy Two Heads (hij droeg twee mutsen vandaaaar), een zwerfer die al zeven jaar in een klif aan het strand woont, nam ik deel aan een aboriginal workshop didgereedoo spelen, georganiseerd door een zeeeer trage aboriginal en trok ik op met een uber rijk en verwend Italiaans meisje, ging ik met mijn Ierse dormgenootjes naar een Ierse quiz waar ik geen woord van verstond,met de meest groffe quizmaster ever, ontmoette ik Hanna (Zweden) met wie het heel goed klikte en Kevin en Greg (Ierland) waarvan de laatste aan een stuk door kotsgeluiden produceerde, en kregen de Ierse meiden en ik twee ongelovelijk stinkende weirdo's in onze dorm.
Ja, heel wat vreemde vogels en rare snuiters daar in Australie. Letterlijk en figuurlijk. Ben benieuwd wat ik hier in New Zealand aantref.De kiwivogel heeft in ieder geval een lange snuit en dat is best vreemd...
Eerst wil ik echter nog even vertellen over de baby kangoeroes in het opvangcentrum van Alice Springs. Want die zijn gewoon te lief voor woorden. Evey en ik mochten er ieder eentje vasthouden in een zak. Ze moeten namelijk het gevoel hebben dat ze in een buidel zitten. Zo gaat dat he, met buideldieren.
Mijn joey (zoals babykangoeroes genoemd worden) was zes maanden oud en is op een heel barbaarse manier wees geworden. Mams is namelijk verorberd door de aboriginals.
Daar moeten we maar niet te lang bij stilstaan. Het heeft vast te maken met de kringloop van het leven. In tegenstelling tot het ouderloze bestaan van Evey's joey. Zijn moederkangoeroe is 'gewoon' overreden door een auto. Het lot van duizenden skippy's die langs de weg op zoek gaan naar sappige grassprietjes. Het gras is ook daadwerkelijk groener aan de kant van de autobaan omdat de uitlaatgassen van passerende motorvoertuigen piepkleine druppeltjes water bevatten. Daar zijn de dorre sprietjes in the outback niet vies van dus zij nemen het vocht tot zich wat hen groener dan de rest maakt. Helaas ziet het veldje verderop niet groen van jaloezie en zo komt het dat de kangoeroes aan de gevaarlijke kant gaan grazen. Goed, tot zover de biologieles.
Aangekomen in Sydney besloten wij dat we graag een rugbygame wilden zien. En wat bleek? Er werd die week juist een belangrijke wedstrijd gespeeld tussen de Australische Roosters en de Warriors uit Nieuw Zeeland. En nog wel in het grootste stadion van Sydney. Joepie, hadden wij even geluk. Zonder enig benul te hebben van de spelregels propten wij ons een tijdje later tussen de fanatieke supporters.
Daar zaten we dan, tussen allemaal in het grijs of rood uitgedoste families. Want dit was blijkbaar het uitje van de week. Iedereen moest mee..ook al was je nog te klein om op je benen te staan of bejaard en dus te oud om op je benen te staan.
De man naast mij vroeg voor wie ik was en omdat ik niet al te onwetend over wilde komen mompelde ik iets over Australie. Wat bij hem niet in goede aarde viel omdat hij uit Nieuw Zeeland kwam. Gelukkig werd hij niet agressief en naarmate de wedstrijd vorderde stelden Evey en ik onze mening bij en juichden we vrolijk mee als de Warriors scoorden. Dit omdat zij beter waren en ook stiekem een beetje voor onze eigen veiligheid. Hoewel het voor ons zeer onduidelijk was wanneer er nou eigenlijk gescoord werd, gebeurde dat aan de lopende band. Wat in de laatste minuut eindigde met een gelijkspel. Eind goed al goed en wij gingen voldaan naar huis nog steeds zonder ook maar iets van het spel te snappen.
Aangezien wij beiden een brede interesse tonen in al het onbekende, bezochten we voor het eerst in ons leven een opera. En waar kun je dat nou beter doen dan in het Opera House in Sydney? Op aanraden van Desiree en Michiel (onze Fraserbuddy's die we zomaar in deze hele grote stad tegen het lijf liepen. Evenals Eva (Fraser), Kate en Martin die we in Vietnam steeds weer tegenkwamen en twee Engelse jongens die ook in de VIP bus naar Hanoi zaten)kochten we kaartjes voor The Barber of Seville. Toen het gegalm eenmaal begon moest ik wel eeeventjes wennen. Maar naar een tijdje waren de trommelvliezen geaklimatiseerd en was het eigenlijk erg leuk om naar te kijken en luisteren. Mede door de grapjes die er in het verhaal verwerkt zaten, hadden wij een zeer geslaagde avond.
Helaas kwam er op elf augustus (jaja)een einde aan onze gezamelijke reis. In alle vroegte namen Evey en ik toch wel een beetje sipjes afscheid van elkaar. Gelukkig werd ik de hele dag op sleeptouw genomen tijdens een zeer toeristische excursie naar de Blue Mountains. En toen ik in een of ander wildlife park even mocht knuffelen met een koala werd ik weer een beetje blij.
Aan boeiende ontmoetingen ontbrak het vervolgens niet. Zo dronken wij een wijntje met Jimmy Two Heads (hij droeg twee mutsen vandaaaar), een zwerfer die al zeven jaar in een klif aan het strand woont, nam ik deel aan een aboriginal workshop didgereedoo spelen, georganiseerd door een zeeeer trage aboriginal en trok ik op met een uber rijk en verwend Italiaans meisje, ging ik met mijn Ierse dormgenootjes naar een Ierse quiz waar ik geen woord van verstond,met de meest groffe quizmaster ever, ontmoette ik Hanna (Zweden) met wie het heel goed klikte en Kevin en Greg (Ierland) waarvan de laatste aan een stuk door kotsgeluiden produceerde, en kregen de Ierse meiden en ik twee ongelovelijk stinkende weirdo's in onze dorm.
Ja, heel wat vreemde vogels en rare snuiters daar in Australie. Letterlijk en figuurlijk. Ben benieuwd wat ik hier in New Zealand aantref.De kiwivogel heeft in ieder geval een lange snuit en dat is best vreemd...
-
23 Augustus 2007 - 05:59
Meetje:
chrissssjee
hier Mé, live vanuiit KPN headquarters!!!
Wat een prachtiggge verhalen weer, je zou daar eits mee moeten doen joh dat schrijven van jou ;)
Gister heb ik het glas geheven met De Mooiste MIsdadiger Van Noord-Nederland aka Corien H en het was uitermate gezellig we zien wel errug uit naar je terugkomst maar die laat nu niet lang meer op zich wachen!!Gelukkig ga ik daarna weer weg :P
Laiverd ur in my heart en ik hou je op de hoogte van de laatste roddels via de hievus!!!
xxxxméxxx -
23 Augustus 2007 - 07:35
Bauk:
Hey Chris!
Dit is echt superirritant. Elke keer als ik een bericht wil plaatsen geeft de computer een foutmelding. Maar goed. Leuk om te lezen, die belevenissen van je. Ik ben erg benieuwd naar alle foto's als je er over een tijdje weer bent.
Liefs bauk -
23 Augustus 2007 - 07:49
Marleen:
Gaaf verhaal weer! Er is daar natuurlijk ook heel veel te beleven he! Geniet er nog maar ff van! Nieuw Zeeland is ook heel mooi, zeggen ze, heb er helaas niets van gezien! Kus Marleen -
23 Augustus 2007 - 10:38
Corienus:
mooi mooi mooi, applaus applaus applaus!
Zet die kiwivogel op de foto !!
Duizend dikke likken voor m'n stuipje :) -
23 Augustus 2007 - 22:19
Anne:
Hé Chris, wat een leuk verhaal weer, echt super zo'n reis. Al kan ik je wel melden dat ik al van verschillende kanten (lees Eef en Mé) heb gehoord dat ze blij zijn dat je over niet al te lange tijd weer terug bent. Geniet er nu nog maar extra van zou ik zeggen. Ik geniet nu ook nog even van het staartje van mijn vakantie. :) Ciao bella! Liefs X -
24 Augustus 2007 - 17:46
Marianne!:
he lieve meis!!
Hmm... had ik net mn berichtje gemaakt staat die er niet op... dan nog maar een keer! hier komt ie: :)
Zo zo nu dus het laatste stukje van je reis in je eentje.... nou niet helemaal in je up... want volgens mij heb je zo weer wat contacten te pakken! :) super meid!
Heb je trouwens tijdens die opera/wedstrijd.........ook nog gevraagd of je ouditie mocht doen?? ;) hihi weet je nog??
Nou meis ik mis u en tot heeeeel gauw!
dikke kus mar
-
26 Augustus 2007 - 13:26
Lin:
Hey lady, dat je nou net op je verjaardag afscheid moet nemen van je reisgenootje. Gelukkig heeft die koala het goed gemaakt met een lekkere verjaardagsknuffel. Over een maandje kan je ons (en wij jou) weer in je armen sluiten.
Liefs -
26 Augustus 2007 - 18:19
Titia En Niels:
Hier dan weer een bericht uit het verre Wageningen.We zijn net terug uit Spanje e
n vonden dat al een hele verre reis.
Nogmaals van harte gefeliciteerd met je verjaardag en nog vele jaren erbij.
Volgens de berichten ben je nu zonder Evelyne maar je zal wel weer aansluiting hebben met andere luitjes. Het lijkt me geweldig om wat je mailt mee te maken.Veel plezier en geniet ervan .Liefs van Titia en Niels. -
09 September 2007 - 17:08
Titia:
Net nog even naar je fotos gekeken je ziet er goed uit en helemaal zoals je bent.
ik was van plan om je op te halen maar helaas heb ik een infoavond op mijn nieuwe school en wordt geacht daar aanwezig te zijn.Erg jammer natuurlijk maar de plicht roept.Geniet van je laatste weekjes en tot mails.Kus van titia en niels.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
